اثربخشی آموزش چندفرهنگی بر فرهنگ پذیری، سازگاری تحصیلی و ثبات پذیری تحصیلی در دانش آموزان دو زبانه پایه ششم ابتدایی
کلمات کلیدی:
آموزش چندفرهنگی, فرهنگ پذیری, سازگاری تحصیلی, ثبات پذیری تحصیلی, دانش آموزان دو زبانه, پایه ششم ابتداییچکیده
هدف بررسی اثربخشی آموزش چندفرهنگی بر فرهنگ پذیری، سازگاری تحصیلی و ثبات پذیری تحصیلی در بین دانش آموزان دو زبانه (ترک، کرد و ارمنی) پایه ششم ابتدایی شهرستان اورمیه بود. طرح پژوهشی، توصیفی – تحلیلی و از نوع شبه تجربی بود. جامعه آماری جامعه آماری دانش آموزان پایه ششم شهر اورمیه در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 2857 نفر بودند. نمونه آماری، با روش در دسترس، 30 نفر تعیین و در دو گروه آزمایش و کنترل به روش تصادفی جایگذاری شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای، فرهنگ پذیری (عزیزی و همکاران، 1402)، سازگاری تحصیلی (اندرسون و همکاران، 2016)، ثبات پذیری تحصیلی (بابایی و همکاران، 1401) و طی روش مداخله ای آموزش چندفرهنگی (11 جلسه 60 دقیقه ای و هر هفته 2 جلسه) براساس دستورالعمل عاشوری و صادقی (1399)، جمعآوری و با نرم افزار (SPSS V. 28) و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (Multivariate) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که آموزش چندفرهنگی بر توسعه و تقویت فرهنگ پذیری، سازگاری تحصیلی و ثبات پذیری تحصیلی در دانش آموزان دو زبانه (ترک، کرد و ارمنی) پایه ششم ابتدایی شهرستان اورمیه دارای اثربخشی مثبت و معنادار بود (P<0.01). آموزش چندفرهنگی 7/76 درصد بر فرهنگ پذیری، 2/78 درصد بر سازگاری تحصیلی و 4/77 درصد بر ثبات پذیری تحصیلی اثربخشی مثبت و معنادار داشت (P<0.01). مسئولین امر باید با بررسی فرهنگهای موجود در منطقه و فرهنگهای موجود در مدرسه با آموزش چندفرهنگی و با کمک زبان و فرهنگ ملی کشور، باعث ایجاد اتحاد و هماهنگی بین دانش آموزان در راستای رسیدن به موفقیت و پیشرفت در کنار سایر دوستانشان از هر فرهنگی شوند.
دانلودها
مراجع
1. Berry, J. W. (2019). Acculturation: A personal journey across cultures. Cambridge University Press.
2. Berry, J. W., & Sam, D. L. (Eds.). (2006). The Cambridge handbook of acculturation psychology (pp. 27-42). New York, NY, USA:: Cambridge University Press.
3. Baker, C. (2011). Foundations of bilingual education and bilingualism. Multilingual matters
4. Razani, J., Burciaga, J., Madore, M., & Wong, J. (2007). Effects of acculturation on tests of attention and information processing in an ethnically diverse group. Archives of Clinical Neuropsychology, 22(3), 333-341. doi:10.1016/j.acn.2007.01.008
5. Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (5 th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
6. مرادی، م. و رحمانی، م. (1395). بررسی رابطه متقابل زبان و فرهنگ با استفاده از فرضیه نسبیت زبان شناختی. نقد زبان و ادبیات خارجی، 12(16): 237-258.
7. صبوری، ح،. گیوریان، ح. و حق شناس کاشانی، ف. (1400). تبیین الگوی فرایند خط مشی گذاری در نظام آموزش و پرورش ایران. فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی، 16(66): 175-190.
8. Hansson, S. O., & Helgesson, G. (2003). What is stability. Synthese, 136(2): 219- 235.
9. Teimouri, Y., Plonsky, L., & Tabandeh, F. (2020). L2 grit: Passion and perseverance for second-language learning. Language Teaching Research, 1362168820921895.
10. Hewitt, D. B., Chung, J. W., Ellis, R. J., Cheung, E. O., Moskowitz, J. T., Hu, Y. Y., & Bilimoria, K. Y. (2021). National Evaluation of Surgical Resident Grit and the Association Withe Wellness Outcomes. JAMA surgery, 156(9): 856-863.
11. Berk, R. A. (2018). Grit 2.0: A review with strategies to deal with disappointment, rejection, and failure. The Journal of Faculty Development, 32(2): 91-104.
12. Broghammer, S. M. (2017). Grit as a Predictor of Academic Success for First-Time Undergraduate Students.
13. Cho, H. J., Levesque-Bristol, C., & Yough, M. (2022). How autonomy-supportive learning environments promote Asian international students’ academic adjustment: a self-determination theory perspective. Learning Environments Research, 5(3), 1-26.
14. کشت ورز کندازی، ا. و اوجی نژاد، ا. ر. (1399). نقش واسطه ای خوش بینی تحصیلی در رابطه بین خودکارآمدی ادراک شده و سازگاری دانشجویان با دانشگاه. مجله مطالعات آموزش و یادگیری، 12(2): 85-109.
15. صادقی سیاح، ع. و جعفری، ل. (1401). پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس سازگاری تحصیلی و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد همدان. مطالعات روانشناختی نوجوان و جوان، 3(1): 112-123.
16. Branje, S., & Morris, A. S. (2021). The impact of the COVID-19 pandemic on adolescent emotional, social and academic adjustment. Journal of Research on Adolescent, 31 (3), 486-499.
17. Verner-Filion, J., & Vallerand, R. J. (2016). On the differential relationships involving perfectionism and academic adjustment: The mediating role of passion and affect. Learning and Individual Differences, 50, 103-113.
18. عزیزی نژاد، ب. (1395). نقش حمایت اجتماعی مدارس بر سازگاری تحصیلی: اثر میانجی رضایت از مدرسه، امیدواری و خودکارآمدی دانش آموزان. پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی، 4(13): 57-68.
19. Pettus, K. R. (2006). The relationship of parental monitoring to community college student adjustment and achievement: differences by gender, ethnicity, parental education level, and student residence. University of South Carolina.
20. Yoo, H. C., Miller, M. J., & Yip, P. (2015). Validation of the internalization of the Model Minority Myth Measure (IM-4) and its link to academic performance and psychological adjustment among Asian American adolescents. Cultural Diversity and Ethnic Minority Psychology, 21, (2), 237-246.
21. Ali, A., Ahmad, M., & Khan, S. (2018). Social and Academic Adjustment of the University Students. Global Social Sciences Review, 3 (3), 378-394.
22. صادقی، ع. ر. (1389). بررسی سند برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی بر اساس رویکرد آموزش چندفرهنگی، فصلنامه مطالعات برنامه درسی ایران، 18: 190-215.
23. عبدلی سلطان احمدی، ج.، نادری، ع. ا.، شریعتمداری، ع. و سیف نراقی، م. (1395). نگاهی به آموزش چندفرهنگی در كتابهای ادبیات فارسی، بهارستان سخن: فصلنامه علمی پژوهشی ادبیات فارسی، 13(132): 252-235.
24. وفایی، ر. و سبحانی نژاد، م. (1394). مؤلفه های آموزش چندفرهنگی و تحلیل آن در كتب درسی، دو فصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، 3(5): 111-128.
25. جوادی، م. ج. (1379). آموزش چندفرهنگی به مثابه رویکردی در آموزش، فصلنامه تعلیم و تربیت، 5(23): 152.
26. Aslan, D. & Aydin, H. (2016). Teachers’ Awareness of Multicultural Education and Diversity in School Settings, Eurasian Journal of Educational Research, 64, 1-28.
27. Bennett, C. l. (1990). Comprehensive multicultural education: Theory and practice (2nd edition). Boston: Allyn and Bacon. Donna M. Perkins; Carolyn J. Mebert, 2008.
28. Frazier, L. (1977). The multicultural face of education. Journal of Research and Development in Education, 11, 10.
29. Parekh, B (2008). The concept of multicultural education. In S. Modgil, G.K. Verma, K. Mallick, & C. Modgil (Eds), Multicultural Education: The interminable debate (pp. 19-31). Philadelphia: Falmer.
30. صادقی، ع. ر. (1390). طراحی الگوی برنامه درسی چندفرهنگی تربیت معلم ابتدایی جمهوری اسلامی ایران. رساله تخصصی دكتری دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، ص 123-190.
31. خسروی، ش.، درخشان، س. و رحمانی، م. (1402). بررسی نقش و تاثیر آموزش چند فرهنگی در ارتقای فهم و احترام به تنوع فرهنگی و هویت یابی دانش آموزان ابتدایی شیراز، ششمین همایش ملی فناوری های نوین در تعلیم و تربیت، روانشناسی و مشاوره ایران، تهران، https://civilica.com/doc/1836649.
32. راهسار، م. و نصیری، س. (1401). ادراک معلمان از چگونگی انعکاس برنامه درسی دوره ابتدایی از پدیده چند فرهنگی. فصلنامه انگاره های نو در تحقیقات آموزشی، 1(1): 37-51.
33. عاشوری، ف. و صادقی، ع. ر. (1399). بررسی میزان تاثیر آموزش مولفه های چند فرهنگی در ارتقای سواد چندفرهنگی دانش آموزان ششم ابتدایی شهر تهران. فصلنامه روان شناسی تربیتی، 16(58): 259-285.
34. پورموسوی، س. ا.، عبدالهی، ب.، نوه ابراهیم، ع. ر. و عباسیان، ح. (1399). ارائه مدل مناسب مدیریت چند فرهنگی در مدارس ابتدایی ایران. علوم تربیتی، 27(1): 1-24.
35. مصطفی زاده، ا.، کشتی آرا، ن. و قلی زاده، آ. (1398). ضرورت های آموزش چندفرهنگی و واکاوی عناصر و مولفه های تعلیم و تربیت چندفرهنگی، فصلنامه پژوهش در برنامه ریزی درسی، 16(60): 20-35.
36. صادقی، ق. و صادقی، ح. (1397). آموزش چند فرهنگی و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان، پنجمین همایش علمی پژوهشی «از نگاه معلم»، میناب، https://civilica.com/doc/866565.
37. قایم پناه، ا. و رضاپور، ح. (1397). تاثیر چند فرهنگی بر یادگیری، همایش ملی پژوهشهای نوین در علوم رفتاری و مطالعات فرهنگی اجتماعی، مشهد، https://civilica.com/doc/800085.
38. عیدی، ن. و نوریان، م. (1397). تأثیر موقعیت‌های چندفرهنگی در فرایند یاددهی ـ یادگیری؛ واکاوی تجربیات عوامل انسانی دانشکده نفت اهواز. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 20(80): 97-114.
39. حمیدی زاده، ک.، فتحی واجارگاه، ک.، عارفی، م. و مهران، گ. (1396). آموزش چند فرهنگی: تحلیل نظامند ادراک معلمان. تدریس پژوهی، 5(2): 1-16.
40. رحمانی، ع.، فقیهی، ع. ر.، حسینی مهر، ع. و سرمدی، م. ر. (1395). اعتبار سنجی مولفه‌های آموزش چند فرهنگی برای طرح در برنامه درسی دوره ابتدایی. دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(28): 233-250.
41. Pennington, V., Howell, E., Kaminski, R., Ferguson-Sams, N., Gazioglu, M., Mittapalli, K., Banerjee, A. & Cole, M. (2024). Multilingual teaching and digital tools: the intersections of new media literacies and language learning, Journal for Multicultural Education, 18(12): 126-138.
42. Usman, N., Raharjo, M., Laihat, A., and Chan, F. (2021). The Effectiveness of Multicultural Education Teaching Materials on the Nationalism of Elementary School Teacher Education Students. In Proceedings of the 4th International Conference on Learning Innovation and Quality Education (ICLIQE 2020). Association for Computing Machinery, New York, NY, USA, Article 91, 1-7.
43. Demir, s, & Ozden, s (2014). The Evaluation of Multicultural Teaching Design Education Program. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 116, 4732- 4736.
44. دلاور، ع. (1380). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی، تهران: انتشارات رشد.
45. بابایی، ش.، گل محمدنژاد بهرامی، غ. ر.، یاری قلی، ب. و بهاری، پ. (1401). طراحی و توسعه پرسشنامه ثباتپذیری تحصیلی در بین دانش‌آموزان دوره ابتدایی. نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه)، 59(15): 13-35.
46. Anderson, J. R., Guanb, Y., & Kocc, Y. (2016). The academic adjustment scale: Measuring the adjustment of permanent resident or sojourner students. International Journal of Intercultural Relations, 54, 68-76.
47. عزیزی، ا.، حمیدی، ف. و مشکوه، م. (1402). ساخت، عامل یابی و روایی سنجی مقیاس‌فرهنگ پذیری برای دانش‌آموزان دوزبانه ایرانی. فصلنامه اندازه گیری تربیتی، 13(52): 90-111.
