تاثیر آموزش واقعیت محور بر پیشرفت تحصیلی و نگرش ریاضی و مهارت محاسبه گری در دانش آموزان دارای کج فهمی پایه پنجم ابتدایی

Abstract

هدف بررسی تاثیر آموزش واقعیت محور بر پیشرفت تحصیلی و نگرش ریاضی و مهارت محاسبه گری در دانش آموزان دارای کج فهمی پایه پنجم ابتدایی شهر اورمیه بود. طرح پژوهشی، توصیفی – تحلیلی و از نوع شبه تجربی بود. جامعه آماری جامعه آماری دانش آموزان پایه پنجم شهر اورمیه در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 2857 نفر بودند. نمونه آماری، با روش در دسترس، 30 نفر تعیین و در دو گروه آزمایش و کنترل به روش تصادفی جایگذاری شدند. داده­ها با  استفاده از پرسشنامه­های، پیشرفت تحصیلی (صالحی، 1394)، نگرش به ریاضی (ایکن، 2000)، مهارت محاسبه گری (حسنی، 1397) و طی روش مداخله ای آموزش واقعیت محور (فتحی، 1397) (8 جلسه 45 دقیقه ای و هر هفته 1 جلسه)، جمع­آوری و با نرم افزار (SPSS V. 28) و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (Multivariate) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که آموزش واقعیت محور بر پیشرفت تحصیلی و نگرش ریاضی و مهارت محاسبه گری در دانش آموزان دارای کج فهمی پایه پنجم ابتدایی شهر اورمیه اثربخشی مثبت و معنادار دارد (P<0.01) و بر پیشرفت تحصیلی 4/94 درصد و نگرش ریاضی 4/85 درصد و مهارت محاسبه گری 3/95 درصد در دانش آموزان دارای کج فهمی پایه پنجم ابتدایی شهر اورمیه اثربخشی مثبت و معنادار دارد (P<0.01). بنا بر نتایج به دست آمده می توان از روش مداخله ای آموزش واقعیت محور برای توسعه و تقویت پیشرفت تحصیلی و نگرش ریاضی و مهارت محاسبه گری در دانش آموزان دارای کج فهمی در راستای علاقمندسازی آنها به درس ریاضی استفاده نمود.