تدوین برنامه توانمندسازی مراقبین غیر رسمی برای مراقبت از سالمندان دوره انتهایی عمر در منزل
Keywords:
توانمندسازی, مراقبین غیررسمی, سالمندان, مراحل انتهایی عمر, مراقبت تسکینی, مراقبت در منزلAbstract
مقدمه: حمایت و نگهداری از افراد سالمند وابسته، مشکلات فراوانی را برای خانواده ایجاد کرده است. ، مراقبت غير رسمى، توسط اعضاى خانواده، دوستان و بستگان انجام مى گيرد. فعال کردن مراقبان خانواده به عنوان "همکار" در یک الگوی مراقبت از مشارکت، آنها را در راستای مراقبت مستقیم قرار می دهد، مراقبان غير رسمي سالمندان بيماران پنهاني هستند كه مستعد ابتلا به مشكلات جسمي، رواني و اجتماعي فراواني مي باشند بسیار مهم است كه مراقب غیر رسمی از استقلال ، توانمندسازی ، آموزش و پشتیبانی برخوردار باشند.
روش: در این مطالعه چن روشی، با استفاده از مصاحبه با 15 مراقب غیر رسمی به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف نیاز ها و چالش های آنان بررسی گردید، سپس با بررسی مروری متون غیر سیستماتیک، برنامه های توانمندسازی مراقبین غیر رسمی در کشورهای توسعه یافته جمع بندی شدند، با توجه به داده های جمع آوری شده از طریق مصاحبه ها و بررسی متون پرسشنامه لیکرت طراحی شد و محققان با پرسشنامه تکمیلی وراد مطالعه دلفی شدند.
یافته ها: در بررسی متون غیر سیستماتیک با جستجوی استانداردهای رایج برنامه های توانمندسازی مراقبین غیر رسمی برای مراقبت از سالمند دوران انتهایی عمر در منزل به پنج برنامه، قانون ها و سیاست های اجرایی در کشور های انگلستان،استرالیا، کانادا،هنگ کنگ دست یافتیم. تعداد 120 کد اولیه از مصاحبه ها استخراج شد و نهایتا تعداد 88 کد نهایی در چهار طبقه اصلی شامل تاثیرات مراقبت بر مراقب خانواده، نیاز های درک شده مراقبین، چالش های مرتبط با مراقبین غیر رسمی بدون مجوز و ملزومات توانمندسازی مراقبین غیر رسمی و 17 زیر طبقه قرار گرفت. در نهایت به صورت پرسشنامه طراحی شده توسط محقق که وارد مطالعه دلفی با متخصصین شد، بعد از اعمال نظرات متخصصین، برنامه ای با 64 استاندارد که شامل : مسئولیت اجرایی، نحوه ارائه برنامه، محل اجرای برنامه، نیروهای مورداستفاده، حق‌وحقوق مراقب، محتوای آموزشی، نحوه تأمین هزینه بود،طراحی شد.
نتیجه گیری: این مطالعه با نشان دادن این‌که مراقبان نقش حیاتی در حمایت از افراد سالمندان مراحل انتهایی عمر بازی می‌کنند تا در خانه بمانند و به دانش و مهارت‌های خاص در نقاط مختلف در طول مدت نقش خود نیاز دارند. انتخاب و مبنا قرار دادن یک الگوی مناسب که بتوان بر اساس آن خدمات جامعی برای اطمینان از ارائه خدمات موردنیاز برای مراقبین غیررسمی و سالمندان کسب نمود، ازجمله مسائلی است که نیازمند دقت و توجه هست. هدف از بررسی وضعیت موجود برای ارتقاء توانایی مراقبین غیررسمی در زمینه مراقبت و حمایت از حقوق آنان و مرگ با آرامش برای سالمندان هست. ازاین‌رو برنامه توانمندسازی در ایران و جهان برای بهبود ارائه خدمات و کیفیت می‌تواند، ارزشمند باشد.
Downloads
References
1.Alliance WPC OW. Global atlas of palliative care at the end of life. London: Worldwide Palliative Care Alliance. 2014.
2.Gardiner C, Cobb M, Gott M, Ingleton C. Barriers to providing palliative care for older people in acute hospitals. Age and Ageing. 2011;40(2):233-8.
3.Davies E, Higginson IJ, Organization WH. Better palliative care for older people. Copenhagen: WHO Regional Office for Europe; 2004.
4.محمدی, فرحناز, دباغی, نیکروش. عوامل تسهیلگر و ممانعت کننده فرایند مراقبت سالمندان آسیب پذیر در خانواده مطالعه کیفی نشریه پرستاری ایران. 2008;21(55):55-65.
5.Higginson IJ, Vivat B, Silber E, Saleem T, Burman R, Hart S, et al. Study protocol: delayed intervention randomised controlled trial within the Medical Research Council (MRC) Framework to assess the effectiveness of a new palliative care service. BMC Palliative Care. 2006;5(1):1-11.
6.Phillips JE, Ajrouch KJ, Hillcoat-Nallétamby S. Key concepts in social gerontology: Sage; 2010.
7.Higginson IJ, Finlay I, Goodwin DM, Cook AM, Hood K, Edwards AG, et al. Do hospital-based palliative teams improve care for patients or families at the end of life? Journal of pain and symptom management. 2002;23(2):96-106.
8.Wijk H, Grimby A. Needs of elderly patients in palliative care. American Journal of Hospice and Palliative Medicine®. 2008;25(2):106-11.
9.Clark D, Centeno C. Palliative care in Europe: an emerging approach to comparative analysis. Clinical medicine. 2006;6(2):197.
10.Stajduhar K, Funk L, Jakobsson E, Öhlén J. A critical analysis of health promotion and ‘empowerment’in the context of palliative family care‐giving. Nursing Inquiry. 2010;17(3):221-30.
11.Khatti Dizabadi F, Yazdani J, Eftekhar Ardebili H, Batebi A, Shojaezadeh D. The status of caregiving among informal caregivers of community-dwelling elderly. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2013;23(100):31-41.
12.Chi N-C, Demiris G, Lewis FM, Walker AJ, Langer SL. Behavioral and educational interventions to support family caregivers in end-of-life care: a systematic review. American Journal of Hospice and Palliative Medicine®. 2016;33(9):894-908.
13.Mok E, Chan F, Chan V, Yeung E. Perception of empowerment by family caregivers of patients with a terminal illness in Hong Kong. International Journal of Palliative Nursing. 2002;8(3):137-45.
14.Biliunaite I, Dumarkaite A, Kazlauskas E, Sanderman R, Andersson G. ICBT program for improving informal caregiver well-being: a qualitative study. Internet interventions. 2021;23:100361.
15.گتابی ا, مقدم ق, اکرم, محمدی, زارعی. فشار مراقبتی مراقبین خانوادگی سالمندان و رابطه ی آن با برخی عوامل. نشریه علمی پرستاری گروههای آسیب پذیر. 2016;3(6):27-36.
16. آبادی خد, یزدانی, اردبیلی ا, باطبی, عزیزالله, زاده ش, et al. وضعیت مراقبتی مراقبان غیر رسمی سالمندان ساکن منازل. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران.23(100):31-41.
17.جعفری, فرح, چگینی, سیاوش, جدیدی ه, هوشنگ. مشکلات مراقبان نزدیک بیماران مبتلا به آلزایمر و رابطه آن با سلامت روان مراقبان. فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی. 2016;5(19):93-105.
18. Hudson P, Payne S. Family caregivers and palliative care: current status and agenda for the future. Journal of palliative medicine. 2011;14(7):864-9.
19.Navaie-Waliser M, Spriggs A, Feldman PH. Informal caregiving: differential experiences by gender. Medical care. 2002:1249-59.
