ارزیابی فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست در یکی از شرکتهای گاز کشور با استفاده از نردبان فرهنگ health, safety, and environment (HSE)
Keywords:
ایمنی و محیط‌زیست, فرهنگ بهداشت, ، مدل نردبان فرهنگ, ارزیابی فرهنگAbstract
بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست در شرکتهای تابعه وزارت نفت به عنوان یک امر ضروری در نظر گرفته می‌شود؛ از این رو پژوهش پیش رو در شرکت مربوطه با هدف ارزیابی، ارتقاء و رفع نواقص فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست سازمان با استفاده از نردبان فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست انجام شده است. این پژوهش مطالعه‌اي توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی و کاربردي می‌باشد. جمعیت مورد مطالعه کلیه پرسنل رسمی و غیر رسمی سازمان می‌باشد که با استفاده از راهنمایی‌هاي اساتید و مشاور آماري و هم چنین نوع مطالعه، چک لیست پرسشنامه نردبان فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست بعد از مطالعه کتابخانه‌ای تهیه شده است. در این مدل فرهنگ به پنج سطح از بیمارگونه تا خلاقانه طبقه‌بندي شده است که هر کدام از مراحل خصوصیات منحصر به فرد خود را دارند. با توجه به یافته‌هاي پژوهش و بررسی خود ارزیابی فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست، سازمان در مرحله حسابگر می‌باشد که با انجام برخی اقدامات اصلاحی و پیشنهادات ارائه شده به زودي می‌تواند جایگاه پیشگیرانه نردبان فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست را به دست بیاورد و سپس وارد مرحله خلاقانه شود. رابطه معنی‌دار و معکوسی بین نمره‌ی نهایی فرهنگ ایمنی و ادعای مدیران این سازمان در خصوص اهمیت بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست وجود دارد و با توجه به نتایج به دست آمده، باید اقدامات لازم جهت ارتقا سطح فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست در محیط عملیاتی و اداری؛ هم چنین بهبود عملکرد کارکنان و اصلاح نگرش مدیریت در کلیه سطوح سازمان صورت گیرد. از این رو استقرار فرهنگ ايمني پویا و کارآمد در بين كاركنان و مدیران، حركت سازمان جهت دستيابي به استاندارد‌‌‌‌‌‌هاي بالاتر ايمني را تسهيل خواهد كرد.
References
1. حلوانی غلامحسین، فلاح حسین، برخورداری ابولفضل، خشک دامن رضا، بهجتی مهدی، کوهی فریبا. بررسی علل حوادث ناشی از کار در کارگاه‌‌‌‌‌‌‌های تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی استان یزد در سال ۱۳۸۴. سلامت كار ايران. ۱۳۸۹; 7 (3)،22-29
2. Craddock H. Safety hand in hand with quality. Qual World 1997;23:558-60.
3. Mohammad FI. The assessment of safety culture, health and the environment in an industrial unit. J Safety Res 2006; 20:21-4.
4. Mearns K, Whitaker S, Flin R. Benchmarking safety climate in hazardous environments: a longitudinal, inter-organisation approach. Risk Anal 2001; 21:771-86.
5. شیوا کلانتری، مرتضی حقیقی، فاطمه رحمتی نجار کلایی، ذبیح الله قارلی پور، الهه توسلی، حسین مردی، محمدحسین تقدیسی، فاروق کاظم بیگی، (۱۳۹۲). ارزیابی فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست(HSE) یک سازمان پالایشگاه نفت با استفاده از نردبان فرهنگ HSE، مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، 21(4)، 143-149.
6. Byrne M. Implementing performance management in the Irish Health Sector. Health Care Manag (Frederick) 2006;25: 114-21.
7. Bodur S, Filiz E. A survey on patient safety culture in primary healthcare services in Turkey. Int J Qual Health Care 2009;21: 348-55.
8. Rhoades L, Eisenberger R, Armeli S, Rhoades E. Affective commitment to the organization: The contribution of perceived organizational support. J Appl Psychol 2001;86:825-36.
9. حیدری، محمدحسن، فرشاد، علی اصغر، و ارقامی، شیرازه. (1386). بررسی ارتباط میان جو ایمنی و رفتار‌‌‌‌‌‌های ایمن در کارکنان خط تولید یکی از صنایع فلزی شهر اراک. سلامت کار ایران، 4(4-3)، 1-9.
10. Pun KF, Chin KS, Gill R. Determinants of employee involvement practices in manufacturing enterprises. Total Qual Manag 2001;16:95-101.
11. Ren J, Jenkinson I, Wang J, Xu DL, Yang JB. A methodology to model causal relationships on offshore safety assessment focusing on human and organizational factors. J Safety Res 2008;39:87-100.
12. Snashall D. Setting national targets to improve occupational health. Int J Occup Med Environ Health 2002;15:133-7.
